شاخص توده بدنی bmi

• یکی از محاسبه گرهایی که در سایت بی اکتیو گذاشته شده است، محاسبه گر شاخص توده بدنی یا محاسبه bmi بدن است.

BMI، همچنین به نام شاخص کوئتلت شناخته ‌می‌شود، جهت ارزیابی وزن نسبت به قد استفاده می­شود. BMI ارتباط مستقیمی با چربی بدن دارد همان­طور که در جدول­های •       تناسب قد و وزن که قبلاً در مورد آنها صحبت شد این تکنیک وزن یک فرد (کیلوگرم) را با قد او (مجدوز به متر) تقسیم می­کند، عملکرد آن دقیقاً مشابه با جدول •      تناسب قد و وزن سنتی است. نحوه محاسبه bmi به روش زیر است:

BMI ( kg.m^2 ) = وزن (کیلوگرم) / قد (متر مربع)

بزرگ­ترین نقص در استفاده از BMI در ترکیب بدن این است که فرد نمی‌داند با توجه به توده وزنی خود باید وزن کم کند یا وزن خود را زیاد کند؛ به علاوه BMI وزن با چربی فرد را از وزن بدون چربی فرد متمایز نمی­کند و باید در کنار آن از روش های محاسبه چربی بدن نیز استفاده گردد و به همین دلیل اعتبار متوسطی دارد.

محاسبه گر نسبت دور کمر به باسن

WHR مقایسه­ای بین دور کمر و دور باسن است. این نسبت به بهترین وجه نشان دهنده­ی توزیع وزن بدن و شاید چربی بدن در فرد است. الگوی توزیع وزن بدن به عنوان یک فاکتور پیش بینی کننده مهم است که می‌تواند خطر چاقی را پیش‌بینی کند. افرادی که وزن و دور کمر بزرگتری دارند (در مقایسه با افرادی که وزن یکسانی دارند اما بیشتر وزن خود را در اندام­ها توزیع کرده‌اند) در معرض خطر فشار خون بالا، دیابت نوع 2 و انسداد شراین قلبی عروقی قرار دارند. برخی از متخصصان پیشنهاد می­کنند که دور کمر به تنهایی می­تواند به­عنوان یکی از شاخص‌های تعیین کننده‌ی خطر سلامتی مورد استفاده قرار گیرد.

• کمر: دور کمر اغلب به­ عنوان کوچک­ترین دور بدن تعریف می­شود که معمولاً 1 اینچ (2.54 سانتی­متر) بالاتر از بند ناف یا ناف اندازه­ گیری می­شود.

• باسن: دور باسن به ­عنوان بزرگ­ترین محیط باسن در نظر گرفته می‌شود که بالاتر از ناحیه‌ی گلوتئال (بخش میانی باسن) تعریف شده است.

• WHR یک نسبت است (بنابراین واحدی وجود ندارد).

جدول 2.4 طبقه بندی احتمال خطر ابتلا به بیماری که بر اساس BMI و دور کمر است

محاسبه گر کالری مورد نیاز بدن:

در وبسایت بی اکتیو تیم محاسبه گرهای مختلفی گذاشته شده است یکی از آن ها محاسبه گر کالری مورد نیاز بدن است.

کالری مورد نیاز بدن چگونه محاسبه می گردد؟
هزینه کل انرژی روزانه

ارجاعات علمی به سوخت و ساز به فرآیندهای بدنی مورد نیاز برای حفظ زندگی اشاره دارد. اما برای بیشتر ما ، این به کل مصرف انرژی روزانه و چگونگی تأثیر آن در معادله در مقابل انرژی مصرفی اشاره دارد.

کالری مورد نیاز بدن ما در اصل از سه جز تشکیل شده است:

نموداری که فرمول TDEE را نشان می دهد

میزان متابولیسم در حال استراحت (سوخت و ساز استراحتی بدن ): انرژی مورد نیاز برای استراحت عملکرد بدن

اثر حرارتی غذا (TEF): هزینه انرژی جویدن ، بلع ، هضم ، جذب و ذخیره مواد غذایی

اثر حرارتی فعالیت بدنی (TEPA): انرژی فعالیت (به عنوان مثال ، ورزش ، فعالیت بدنی) و ترموژنز فعالیت غیر ورزشی (NEAT). *

* حرارت زایی فعالیت های به غیر ورزش: انرژی صرف شده برای هر کاری که شامل خوابیدن ، غذا خوردن ، فعالیت بدنی یا ورزش نمی شود – این فعالیت ها شامل ایستادن ساده تا پیاده روی و سایر فعالیت های روزانه می باشد.

سوخت و ساز استراحتی چیست؟

میزان متابولیسم در حالت استراحت، کل کالری است که بدن شما کاملاً در حالت استراحت مصرف می کند. سوخت و ساز استراحتی بدن  میزان کالری مورد نیاز است که از تنفس ، گردش خون ، عملکردهای اندام و عملکردهای اساسی عصبی پشتیبانی می کند. متناسب با توده خالص بدن (وزن بدن بدون چربی) است و تقریباً با 0.01 کیلو کالری در دقیقه برای هر 1 درصد افزایش چربی بدن کاهش می یابد.

اصطلاح سوخت و ساز استراحتی بدن  تا حدودی شبیه اصطلاح نرخ متابولیکی پایه (BMR) است که هر دو اصطلاح برآوردی از نحوه و میزان سوخت کالری طی مدت 24 ساعت حالت استراحت ارائه می‌کنند، بنابراین، این اصطلاح حداقل میزان کالری است که بدن شما برای انجام عملکردهای روزانه پایه خود هنگام استراحت به آن نیازمند است. تست BMR به طور ویژه بعد از 8 ساعت خواب و 12 ساعت ناشتایی محاسبه شده، در حالی که تست سوخت و ساز استراحتی بدن  نیازمند شرایطی خاص برای خواب و ناشتا نیست. اصطلاحات سوخت و ساز استراحتی بدن  و BMR اغلب به جای هم استفاده می‌شود، ما در این مطالعه، از تخمین سوخت و ساز استراحتی بدن  استفاده می‌کنیم. اگرچه سوخت و ساز استراحتی بدن s شما متغیر است، اما می‌توانید به عنوان یک فرض کلی، تصور کنید که افرادی که دارای مشکلات کاهش وزن هستند، دارای سوخت و ساز استراحتی بدن  پایینی بوده و کسانی که دارای مشکلات افزایش وزن هستند، سوخت و ساز استراحتی بدنپ بالایی دارند. همچنین به طور کلی پی برده شده که با افزایش سن، سوخت و ساز استراحتی بدن  کاهش می‌یابد و به همین دلیل با افزایش سن، نیاز به کاهش خوردن غذا و یا انجام تمرینات و بیشتر ورزش کردن به منظور حفظ وزن فعلی افزایش می‌یابد.

رژیم غذایی کم کالری و طولانی مدت باعث کاهش سرعت متابولیسم شده که این مسأله در سوخت و ساز استراحتی بدن  نیز منعکس می‌شود و برخی مواقع بعد از مصرف کالری محدود مقدار سوخت و ساز استراحتی بدن  در سطح خاصی حفظ می‌شود. به همین دلیل، به ویژه در میان افرادی با سوخت و ساز استراحتی بدن  پایین، حفظ مصرف کالری در حد الزامات سوخت و ساز استراحتی بدن  و یا بالای آن از اهمیت بالایی برخوردار است، در غیر این صورت، رژیم‌های با مقدار پایین سوخت و ساز استراحتی بدن  ممکن است باعث تجمع بیشتر چربی به دلیل متابولیسم پایین گردد. همچنین به منظور حفظ سوخت و ساز استراحتی بدن ، حداقل مصرف کالری در میان افراد با سوخت و ساز استراحتی بدن  بالا به منظور جلوگیری از گرسنگی نامطلوب بافت بدن (عضله) ضروری است.

محاسبه سوخت و ساز استراحتی بدن

روش‌های متعددی به منظور تعیین سوخت و ساز استراحتی بدن  افراد وجود دارد. تحقیقات مستقل NFPT فرمولی ساده را ارائه کرده که میانگین چندین معادله سنتی برای یافتن سوخت و ساز استراحتی بدن  است و وزن بدون چربی بدن × 11 می‌باشد (توده بدون چربی بدن). وزن بدون چربی بدن به عنوان LBM برای توده بدون چربی بدن نیز شناخته شده و قبل از استفاده از این برآورد معادله ساده باید مشخص گردد. وزن بدون چربی بدن می‌تواند با استفاده از رویکرد و ابزار چربی سنجی بدن مانند  چربی سنجی به روش چین پوستی محاسبه شود. به پیروی از دستورالعمل‌های ارائه شده با ابزار تایید شده که درصد چربی بدن را محاسبه می‌کند، از فرمول زیر استفاده می‌شود:

وزن بدون چربی بدن = چربی بدن در واحد پوند – (وزن بدن در واحد پوند × درصد چربی بدن)

سوخت و ساز استراحتی بدن  = 11 × وزن بدون چربی بدن

روش دیگر جهت یافتن وزن بدون چربی بدن استفاده از فرمول هیوم است که یک معادله استاندارد صنعتی برای برآورد وزن بدون چربی بدن در بزرگسالان می‌باشد. بسیاری از ماشین حساب‌های آنلاین برای این کار وجود دارد و فرمول‌های دیگری نیز در این زمینه استفاده شده که نتایج دقیق و سریعی را ارائه می‌دهند (با این‌حال، درک روش / فرمولی که به منظور یافتن رقم حاصل استفاده شود، و نه برای اهداف حفظ، بلکه برای درک خصوصی و منافع دانش به کار گرفته شود، مفید می‌باشد).

هنگامی‌که میزان وزن بدون چربی بدن را یافتید، می‌توانید برآورد کلی از سوخت و ساز استراحتی بدن  از معادله ساده سازی شده وزن بدون چربی بدن × 11 استفاده کنید. اما باید بدانید که روش‌های بسیار و فرمول‌های مختلفی برای محاسبه سوخت و ساز استراحتی بدن  وجود دارد. برخی رویکردها جهت محاسبه سوخت و ساز استراحتی بدن  دقیق تر از سایر رویکردها و یا حتی مهم‌تر است، چون برخی از فاکتور معادلات در شرایط فیزیکی فعلی افراد یا سطح فعالیت آن‌ها قرار دارد.

با این‌حال، باید به خاطر داشت که معادلات صنعتی استاندارد اغلب تنها برآوردهای کلی ارائه می‌کنند، اگرچه دامنه دقت و اثربخشی آن‌ها بالاست، اما این دامنه مبتنی بر میانگین‌ها بوده و تنها می‌تواند ارقام دقیق را بر اساس این میانگین ها پیش بینی کند. معادلاتی که دقیق‌ترین اندازه گیری‌ها را برای سوخت و ساز استراحتی بدن  ارائه می‌کنند، از مولفه‌های جنسیت، سن، قد، وزن، توده عضلانی و سطح فعالیت استفاده می‌کنند. باید بدانید که بسیاری عوامل کمک کننده به سوخت و ساز استراحتی بدن  مانند محیط (ارتفاع و آب و هوا)، رژیم غذایی و مکمل‌ها، ژنتیک و تغییرات فیزیولوژیکی (مانند بارداری) وجود دارد که همه این موارد می‌تواند بر سوخت و ساز استراحتی بدن  اثرگذار باشند. مطابق با انجمن رژیم غذایی آمریکایی (ADA)، معادله میلفین – استفان جوئر برای تعیین سوخت و ساز استراحتی بدن  دقیق‌ترین نوع معادلات می‌باشد که بیان می‌کند:

برای مردان: سوخت و ساز استراحتی بدن  = (وزن × 10، در واحد کیلوگرم) + (قد × 25/6، در واحد سانتی‌متر) – (سن × 5، در واحد سال) + 5

برای زنان: سوخت و ساز استراحتی بدن  = (وزن × 10، در واحد کیلوگرم) + (قد × 25/6، در واحد سانتی‌متر) – (سن × 5، در واحد سال) – 161

وزن ایده آل بدن

وزن ایده آل بدن (IBW) در ابتدا توسط بن جی دیوین در سال 1974 ارائه. از آن زمان محققان نشان داده اند که متابولیسم برخی از داروها بیشتر از وزن کل بدن مربوط به وزن ایده آل بدن است. این اصطلاح بر اساس استفاده از داده های بیمه بود که مرگ و میر نسبی را برای مردان و زنان با توجه به ترکیبات مختلف وزن و قد نشان داد.

رایج ترین تخمین IBW با فرمول Devine است. مدل­های دیگر وجود دارد و برای ارائه نتایج مشابه ذکر شده است. سایر روشهای مورد استفاده در تخمین وزن ایده آل بدن ، شاخص توده بدن و روش Hamwi است. IBW اندازه گیری کامل چربی نیست زیرا چربی یا درصد عضلات در بدن فرد را نشان نمی دهد. به عنوان مثال، نتایج ورزشکاران نشان می دهد که آنها در هنگام بسیار مناسب و سالم بودن دارای اضافه وزن هستند.

فرمول Devine

فرمول Devine برای محاسبه وزن ایده آل بدن در بزرگسالان به شرح زیر است:

وزن ایده آل بدن مردان = 50 کیلوگرم (110 پوند) + 0.9 کیلوگرم (2.0 پوند) × (قد (سانتی متر) - 152)

وزن ایده آل بدن زن = 45.5 کیلوگرم (100 پوند) + 0.9 کیلوگرم (2.0 پوند) × (قد (سانتی متر) - 152)